Goa Waterfall: धबाबा लोटती धारा ...

'माझ्या गोव्याच्या भूमींत गड्या नारळ मधाचे, कड्याकपारीमधूनी घट फुटती दुधाचे’ ही बा.भ. बोरकर यांच्या कवितेमधली एक ओळ! यातल्या ‘कड्याकपारीमधूनी घट फुटती दुधाचे’ हे शब्द पावसाळ्यात जिथे तिथे साक्षात साकार झालेले दिसतात. लहान-थोर घट इथे-तिथे उपडे होताना, निसर्गाला येणारी वैभवी कळा डोळ्यांत मावता मावत नाही. (goa Dudhsagar waterfall news)

कुठे एखादा तळहाताएवढचा झरा खांचेतून मुक्त होत नाल्या- नद्यांना जाऊन मिळण्यासाठी आतुरतेने धावताना दिसतो तर कुठे ‘गिरीचे मस्तकी गंगा । तेथूनि चालिली बळे । धबाबा लोटती धारा । धबाबा तोय आदळे ।’ असे रामदास स्वामी यांनी केलेल्या वर्णनानुरूप पाणी अवाढव्य स्वरूपात कोसळताना दिसते. पश्‍चिम घाटातील डोंगरदऱ्यात आपल्या सौंदर्याचे रूपगर्वीत दर्शन देत कोसळणारा दूधसागर धबधबा रामदासांच्या शब्दांची हुबेहूब प्रचिती देतो. हा धबधबा वर्षभर कोसळत असतो पण पावसाळ्यात त्याचे चण्ड रूप ‘शिवतांडव स्तोत्र’ गायला प्रवृत्त करते.

गोव्यातून (Goa) बेळगांवला रेल्वेने (Railway) जाताना पहिल्यांदा डाव्या हाताला दूरवरून त्याचे दर्शन घडते. ते डोळ्यांत भरून घेता घेता गाडी वळण घेते आणि तो नाहीसा होतो. काही क्षण अधीरपणे वाट पहायला लावून अचानक तो धबधबा उजव्या हाताला आकाशातून अवतीर्ण होताना दिसतो आणि ‘जटाटवीगलज्जलप्रवाहपावितस्थले...’ याच ओळीच आठवतात. या रेल्वेस्टेशनवर दैवयोगाने गाडी थांबून राहिली तर दुधात साखर पडून नजरेचे पारणे फिटून जाते.

पाऊस (Rain) बऱ्यापैकी बरसतो आहे. त्यामुळे दूधसागरच्या रौद्ररूपाने आकार घ्यायला सुरुवात केली आहे. या दिवसात या शुभप्रपाताचे दर्शन घ्यायची संधी मिळाली तर ती सोडू नका. दूधसागर धबधबा (Dudhsagar waterfalls) पणजीपासून (Panaji) सुमारे 70 किलोमीटर अंतरावर आहे. भारतातील उंच धबधब्यांत या धबधब्याची गणना होते. त्याची उंची 300 मीटरपेक्षा अधिक आहे आणि साधारण रुंदी 30 मीटर आहे. रस्त्याने थेट या धबधब्यापर्यंत जाता येत नाही. धबधब्याच्या पायथ्यापाशी मात्र कुळे गावातून गाडीतून आपल्याला जाता येते. मात्र पावसाळ्यात दूधसागरपर्यंत नेणारी वाहने बंद असतात. अनेक ट्रॅकिंग क्लब मात्र पावसाळ्यातही या ठिकाणी ट्रॅक आयोजित करतात. ‘ट्रॅक ॲण्ड ॲडव्हेंचर’ साठी हे ठिकाण लोकप्रिय आहे.